Broodfondslid Marloes Matthijsen schreef een column in PZC:
Pedicures, programmeurs en pianodocenten zorgen voor elkaar
Nog één keer de notulen uitwerken en dan is het klaar: mijn secretarisfunctie voor Broodfonds Zuunig op Mekaar. Broodfondsen zijn een ingenieus vangnet voor lokale ZZP’ers. In plaats van een premie betaal je contributie. Ben je ziek, dan ontvang je geen uitkering maar schenkingen. Tientallen kleine bedragen van je Broodfondscollega’s, die je de rust geven om te herstellen. Zijn er geen schenkingen nodig, dan blijft het geld gewoon op je rekening staan.
Mijn man werkt bij een verzekeraar en snapt het idee nog steeds niet helemaal. Want hoe weet je nou of iemand echt ziek is? Bij een Broodfonds is geen doktersbriefje nodig, geen keuring of controle. Het systeem werkt omdat het draait op vertrouwen, eenvoud en kleinschaligheid. Je legt samen meer dan genoeg in, dus kun je meerdere zieken ondersteunen. Broodfondsen ondersteunen zelfs elkaar. In Zeeland zijn het er nu negentien, in heel Nederland meer dan zeshonderd. Met een veel lager ziekteverzuim dan het Nederlandse gemiddelde: ZZP’ers doen meestal wat ze leuk vinden en willen daar zo snel mogelijk mee verder gaan.
In al die jaren is er alleen maar onduidelijke wetgeving geweest. Kabinetten gooien graag alle zelfstandigen op één hoop. Maar de veelgevraagde crisismanager of ontwerper regelt zijn eigen zaakjes wel.
Lees het hele artikel hier
